T-KOLLAPS Zuzanna Czebatul 29 III 2019 – 18 V 2019 Gdańska Galeria Miejska KURATORKA Gabriela Warzycka-Tutak

T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

Rzecz może wyglądać czerwono przez chwilkę, jak Partenon w umierających promieniach słońca.

Derek Jarman

T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

Partenon, świątynia wzniesiona na górującym nad Atenami wzgórzu Akropol na cześć bogini Ateny Partenos (Ateny Dziewicy), opiekunki sztuki i rzemiosła, przetrwał niemal 2,5 tys lat. Budowla, wykonana z marmuru pozyskiwanego z kamieniołomu w górach Pentelikon, służyła całemu greckiemu światu, pełniąc równocześnie rolę symbolu trwałości państwa. Architekci Iktinos i Kallikrates rozplanowali ją na planie trzystopniowej podbudowy w typie perypterosu – prostokąta otoczonego kolumnadą. Posągi wewnątrz i wokół budowli pochodzą najprawdopodobniej spod dłuta i z pracowni Fidiasza.

T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak
T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

W architekturze starożytnej Grecji funkcjonowały trzy główne style rzeźbiarsko-dekoracyjne. Każdy z nich charakteryzuje się odrębnym systemem proporcji tworzących go elementów. Porządek dorycki odznacza się prostotą, monumentalną masywnością, surowością i logiką form. Porządek joński zakłada lżejsze proporcje, smukłą formę oraz tendencje do dekoracyjności. Porządek koryncki to wzbogacona dekoracyjnie odmiana porządku jońskiego.

T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak
T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak
T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak
T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

Partenon niezmiennie uważany jest za najdoskonalszy przykład architektury klasycznej. Ta scheda po starożytnych Grekach, górująca nad współczesnymi Atenami, cel wycieczek, motyw pocztówek i zdjęć stojących nad kominkiem, bohater niezliczonych selfie i instagramowych postów – do dziś pozostaje symbolem szczytowego rozwoju myśli o sztuce, architekturze i państwie, nadszarpniętym przez czas. Podobnie idea greckiej demokracji, choć podupadła, przetrwała do naszych czasów jako uchodząca za szczytowe osiągnięcie ludzkości w dziedzinie myśli politycznej. Ilustrujące ją obrazy umieszczane są dziś na pocztówkach, koszulkach i wrzucane w przestrzenie social mediów - gdzie ulegają kolejnym ewolucjom - równie chętnie, jak te przedstawiające Akropol.

T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

Refleksję nad rozpadem Partenonu odnajdujemy w tytule wystawy Zuzanny Czebatul. T oznacza temple, czyli świątynię, Kollaps to upadek. Przybysze z Europy i innych stron świata zwiedzający dziś wapienne wzgórze w Atenach, oglądają ruiny po kompleksie klasycznych budowli. Także pojęcie demokracji w ciągu tysiącleci zmieniło znaczenie. Ludzkość miała okazję, by wypróbować różnej jej modele, niektóre bardziej, inne mniej udane. Nowo powstałe klasy i grupy społeczne, nieustanna ewolucja przerywana rewolucjami – wszystko to wpływa na kształt demokratycznych ustrojów, jakie dziś znamy. Globalna idea demokracji – demos kratos, władzy ludu – ma wiele lokalnych odmian. Tak jak wykute w marmurze greckie porządki, które, choć zdefiniowane i zmierzone, w rzeczywistości były spajane z przestrzennych kolaży samych siebie, w efekcie decyzji i pracy tworzących je ludzi.

T-Kollaps – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

Zuzanna Czebatul w swojej instalacji T-Kollaps przywołuje antyczne kanony. Zabudowuje wnętrze szkarłatnej przestrzeni galerii nadmuchanymi kolumnami-zabawkami niczym elementami starożytnych ruin, znajdującymi się w stanie rozpadu. Artystka zastępuję twarde klasyczne pentelickie marmury miękkim przezroczystym termoplastycznym polietylenem, przywołując na myśl proces zmian, jakim uległa starożytna idea greckiego państwa. W trakcie rozkładania antycznych porządków na części i budowania z nich nowych konstrukcji, uchodzi z nich powietrze. Elementy stają się plastyczne, odkształcają się. Jesteśmy na wielkim nadmuchiwanym placu zabaw, na wesołym miasteczku idei. Paradoksem jest, że zbudowano je z elementów tworzący onegdaj świątynię poświęconą bóstwom czczonym przez starożytnych Greków. Dziś posągi greckich bogów są monochromatycznie wyniosłe, w czasach swojej świetności były malowane i wielobarwne. Podobnie kiedy czerwień ścian galerii przenika przezroczyste elementy, jak kameleon przybierają one kolory otoczenia. Przez chwilę możemy doświadczyć zachodu słońca nad Akropolem i zobaczyć Partenon w umierających promieniach słońca.

t kollaps

PRASA Szum  Kuba-Paris  Art Viewer  Footnotes on Art  ZDJĘCIA Bartosz Górka GRAFIKA Marcel Kaczmarek (dzięki uprzejmości GGM) NASTĘPNY PROJEKT→