NIE-POKOJE Tomasz Armada, Przemek Branas, Agnieszka Brzeżańska, Zuzanna Czebatul, Marta Hryniuk i Nick Thomas, C.T. Jasper & Joanna Malinowska, Honorata Martin, Diana i Kordian Rönnberg, Adam i Anka Witkowscy 4 V 2020 – 25 V 2020 Projekt online KURATORZY Gabriela Warzycka-Tutak, Andrzej Zagrobelny

NIE-POKOJE Tomasz Armada, Przemek Branas, Agnieszka Brzeżańska, Zuzanna Czebatul, Marta Hryniuk i Nick Thomas, C.T. Jasper & Joanna Malinowska, Honorata Martin, Bianka Rolando, Diana i Kordian Rönnberg, Adam i Anka Witkowscy 4 V 2020 – 25 V 2020 Projekt online KURATORZY Gabriela Warzycka-Tutak, Andrzej Zagrobelny

Nie-pokoje – wystawa – kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

Nie ma sensu pisać o tym, co się właśnie dzieje – każdy zdaje sobie z tego sprawę. Grad informacji bije w nas wszystkich // drobiny informacji są na każdej powierzchni.

Nowa, zamaskowana rzeczywistość, odziana w foliowe rękawiczki, czeka na nas w odległości dwóch metrów i przez głośnik nakazuje radzić sobie ze sobą w jakiś inteligentny sposób. Okazuje się, że pomimo nadmiaru aplikacji, programów i ekranów dotychczasowy model społecznych zachowań nie działa sprawnie. Jeszcze nie zdążył się nauczyć nowej rzeczywistości.

Wcześniej narzekaliśmy na brak czasu, dbając jednocześnie o swoje mindfulness. Dziś niejedno- krotnie czasu mamy aż za dużo, i to właśnie jego nadmiar staje się czynnikiem wywołującym nie-pokój. Przerwy w śledzeniu informacji o pandemii, podejmowanie przyjemnych aktywności, próby zachowania codziennej rutyny – to niektóre ze sposobów radzenia sobie z niewidzialnym, jakby przynależącym do świata fantasy, zagrożeniem, które każdego dnia chce rzekomo zaatakować nasze ciała. Mindfulness w czasie pandemii? Uwięzieni w swoich domach redefiniujemy funkcjo- nalność ich pomieszczeń. Pokoje stają się schronami, celami, miejscem pracy, rekreacji, konfliktów i przyjemności. COVID-19 dopadł nas wszystkich, jego istnienie czujemy każdą komórką zmęczonego dziwnym stanem zawieszenia ciała.

Puk-puk! Kto tam? Lockdown.

Centrum sterowania światem wylądowało w pokoju, dźwigając bagaż znaczeń, z dnia na dzień przekształcając znaczenie przestrzeni. Osadzone w różnych przestrzeniach, w odległych krańca- ch świata pokoje, domki, działki, schrony – a ty w środku. Jak mantrę słyszysz: „zostań w domu”. Zostajesz, niejednokrotnie odkrywając w swoim domu ogromny potencjał twórczy. Leggings that’ll last beyond lockdown.

Intrygujące, w jakich czasach żyjemy.

Projekt „Nie-pokoje” zadaje pytanie o to, jak sobie radzimy w nowym czasie, zbierając wizualną opowieść do archiwum. Pozornie błaha rzeczywistość może zmienić się w fascynujący obraz i niecodzienny dokument historii. Artyści uczestniczący w projekcie zapraszają nas do swoich domów-pracowni na seans kina życia.

Nie ma sensu pisać o tym, co się właśnie dzieje – każdy zdaje sobie z tego sprawę. Grad informacji bije w nas wszystkich // drobiny informacji są na każdej powierzchni.

Nowa, zamaskowana rzeczywistość, odziana w foliowe rękawiczki, czeka na nas w odległości dwóch metrów i przez głośnik nakazuje radzić sobie ze sobą w jakiś inteligentny sposób. Okazuje się, że pomimo nadmiaru aplikacji, programów i ekranów dotychczasowy model społecznych zachowań nie działa sprawnie. Jeszcze nie zdążył się nauczyć nowej rzeczywistości.

Wcześniej narzekaliśmy na brak czasu, dbając jednocześnie o swoje mindfulness. Dziś niejedno- krotnie czasu mamy aż za dużo, i to właśnie jego nadmiar staje się czynnikiem wywołującym nie-pokój. Przerwy w śledzeniu informacji o pandemii, podejmowanie przyjemnych aktywności, próby zachowania codziennej rutyny – to niektóre ze sposobów radzenia sobie z niewidzialnym, jakby przynależącym do świata fantasy, zagrożeniem, które każdego dnia chce rzekomo zaatakować nasze ciała. Mindfulness w czasie pandemii? Uwięzieni w swoich domach redefiniujemy funkcjo- nalność ich pomieszczeń. Pokoje stają się schronami, celami, miejscem pracy, rekreacji, konfliktów i przyjemności. COVID-19 dopadł nas wszystkich, jego istnienie czujemy każdą komórką zmęczonego dziwnym stanem zawieszenia ciała.

Puk-puk! Kto tam? Lockdown.

Centrum sterowania światem wylądowało w pokoju, dźwigając bagaż znaczeń, z dnia na dzień przekształcając znaczenie przestrzeni. Osadzone w różnych przestrzeniach, w odległych krańca- ch świata pokoje, domki, działki, schrony – a ty w środku. Jak mantrę słyszysz: „zostań w domu”. Zostajesz, niejednokrotnie odkrywając w swoim domu ogromny potencjał twórczy. Leggings that’ll last beyond lockdown.

Intrygujące, w jakich czasach żyjemy.

Projekt „Nie-pokoje” zadaje pytanie o to, jak sobie radzimy w nowym czasie, zbierając wizualną opowieść do archiwum. Pozornie błaha rzeczywistość może zmienić się w fascynujący obraz i niecodzienny dokument historii. Artyści uczestniczący w projekcie zapraszają nas do swoich domów-pracowni na seans kina życia.

Nie ma sensu pisać o tym, co się właśnie dzieje – każdy zdaje sobie z tego sprawę. Grad informacji bije w nas wszystkich // drobiny informacji są na każdej powierzchni.

Nowa, zamaskowana rzeczywistość, odziana w foliowe rękawiczki, czeka na nas w odległości dwóch metrów i przez głośnik nakazuje radzić sobie ze sobą w jakiś inteligentny sposób. Okazuje się, że pomimo nadmiaru aplikacji, programów i ekranów dotychczasowy model społecznych zachowań nie działa sprawnie. Jeszcze nie zdążył się nauczyć nowej rzeczywistości.

Wcześniej narzekaliśmy na brak czasu, dbając jednocześnie o swoje mindfulness. Dziś niejedno- krotnie czasu mamy aż za dużo, i to właśnie jego nadmiar staje się czynnikiem wywołującym nie-pokój. Przerwy w śledzeniu informacji o pandemii, podejmowanie przyjemnych aktywności, próby zachowania codziennej rutyny – to niektóre ze sposobów radzenia sobie z niewidzialnym, jakby przynależącym do świata fantasy, zagrożeniem, które każdego dnia chce rzekomo zaatakować nasze ciała. Mindfulness w czasie pandemii? Uwięzieni w swoich domach redefiniujemy funkcjo- nalność ich pomieszczeń. Pokoje stają się schronami, celami, miejscem pracy, rekreacji, konfliktów i przyjemności. COVID-19 dopadł nas wszystkich, jego istnienie czujemy każdą komórką zmęczonego dziwnym stanem zawieszenia ciała.

Puk-puk! Kto tam? Lockdown.

Centrum sterowania światem wylądowało w pokoju, dźwigając bagaż znaczeń, z dnia na dzień przekształcając znaczenie przestrzeni. Osadzone w różnych przestrzeniach, w odległych krańca- ch świata pokoje, domki, działki, schrony – a ty w środku. Jak mantrę słyszysz: „zostań w domu”. Zostajesz, niejednokrotnie odkrywając w swoim domu ogromny potencjał twórczy. Leggings that’ll last beyond lockdown.

Intrygujące, w jakich czasach żyjemy.

Projekt „Nie-pokoje” zadaje pytanie o to, jak sobie radzimy w nowym czasie, zbierając wizualną opowieść do archiwum. Pozornie błaha rzeczywistość może zmienić się w fascynujący obraz i niecodzienny dokument historii. Artyści uczestniczący w projekcie zapraszają nas do swoich domów-pracowni na seans kina życia.

Nie ma sensu pisać o tym, co się właśnie dzieje – każdy zdaje sobie z tego sprawę. Grad informacji bije w nas wszystkich // drobiny informacji są na każdej powierzchni.

Nowa, zamaskowana rzeczywistość, odziana w foliowe rękawiczki, czeka na nas w odległości dwóch metrów i przez głośnik nakazuje radzić sobie ze sobą w jakiś inteligentny sposób. Okazuje się, że pomimo nadmiaru aplikacji, programów i ekranów dotychczasowy model społecznych zachowań nie działa sprawnie. Jeszcze nie zdążył się nauczyć nowej rzeczywistości.

Wcześniej narzekaliśmy na brak czasu, dbając jednocześnie o swoje mindfulness. Dziś niejedno- krotnie czasu mamy aż za dużo, i to właśnie jego nadmiar staje się czynnikiem wywołującym nie-pokój. Przerwy w śledzeniu informacji o pandemii, podejmowanie przyjemnych aktywności, próby zachowania codziennej rutyny – to niektóre ze sposobów radzenia sobie z niewidzialnym, jakby przynależącym do świata fantasy, zagrożeniem, które każdego dnia chce rzekomo zaatakować nasze ciała. Mindfulness w czasie pandemii? Uwięzieni w swoich domach redefiniujemy funkcjo- nalność ich pomieszczeń. Pokoje stają się schronami, celami, miejscem pracy, rekreacji, konfliktów i przyjemności. COVID-19 dopadł nas wszystkich, jego istnienie czujemy każdą komórką zmęczonego dziwnym stanem zawieszenia ciała.

Puk-puk! Kto tam? Lockdown.

Centrum sterowania światem wylądowało w pokoju, dźwigając bagaż znaczeń, z dnia na dzień przekształcając znaczenie przestrzeni. Osadzone w różnych przestrzeniach, w odległych krańca- ch świata pokoje, domki, działki, schrony – a ty w środku. Jak mantrę słyszysz: „zostań w domu”. Zostajesz, niejednokrotnie odkrywając w swoim domu ogromny potencjał twórczy. Leggings that’ll last beyond lockdown.

Intrygujące, w jakich czasach żyjemy.

Projekt „Nie-pokoje” zadaje pytanie o to, jak sobie radzimy w nowym czasie, zbierając wizualną opowieść do archiwum. Pozornie błaha rzeczywistość może zmienić się w fascynujący obraz i niecodzienny dokument historii. Artyści uczestniczący w projekcie zapraszają nas do swoich domów-pracowni na seans kina życia.

Nie ma sensu pisać o tym, co się właśnie dzieje – każdy zdaje sobie z tego sprawę. Grad informacji bije w nas wszystkich // drobiny informacji są na każdej powierzchni.

Nowa, zamaskowana rzeczywistość, odziana w foliowe rękawiczki, czeka na nas w odległości dwóch metrów i przez głośnik nakazuje radzić sobie ze sobą w jakiś inteligentny sposób. Okazuje się, że pomimo nadmiaru aplikacji, programów i ekranów dotychczasowy model społecznych zachowań nie działa sprawnie. Jeszcze nie zdążył się nauczyć nowej rzeczywistości.

Wcześniej narzekaliśmy na brak czasu, dbając jednocześnie o swoje mindfulness. Dziś niejedno- krotnie czasu mamy aż za dużo, i to właśnie jego nadmiar staje się czynnikiem wywołującym nie-pokój. Przerwy w śledzeniu informacji o pandemii, podejmowanie przyjemnych aktywności, próby zachowania codziennej rutyny – to niektóre ze sposobów radzenia sobie z niewidzialnym, jakby przynależącym do świata fantasy, zagrożeniem, które każdego dnia chce rzekomo zaatakować nasze ciała. Mindfulness w czasie pandemii? Uwięzieni w swoich domach redefiniujemy funkcjo- nalność ich pomieszczeń. Pokoje stają się schronami, celami, miejscem pracy, rekreacji, konfliktów i przyjemności. COVID-19 dopadł nas wszystkich, jego istnienie czujemy każdą komórką zmęczonego dziwnym stanem zawieszenia ciała.

Puk-puk! Kto tam? Lockdown.

Centrum sterowania światem wylądowało w pokoju, dźwigając bagaż znaczeń, z dnia na dzień przekształcając znaczenie przestrzeni. Osadzone w różnych przestrzeniach, w odległych krańca- ch świata pokoje, domki, działki, schrony – a ty w środku. Jak mantrę słyszysz: „zostań w domu”. Zostajesz, niejednokrotnie odkrywając w swoim domu ogromny potencjał twórczy. Leggings that’ll last beyond lockdown.

Intrygujące, w jakich czasach żyjemy.

Projekt „Nie-pokoje” zadaje pytanie o to, jak sobie radzimy w nowym czasie, zbierając wizualną opowieść do archiwum. Pozornie błaha rzeczywistość może zmienić się w fascynujący obraz i niecodzienny dokument historii. Artyści uczestniczący w projekcie zapraszają nas do swoich domów-pracowni na seans kina życia.

PRASA  Szum  Karol Sienkiewicz  GRAFIKA Sebulec + Marcel Kaczmarek DŹWIĘK Natural Transformations (dzięki uprzejmości GGM) NASTĘPNY PROJEKT→

PRASA  Szum  Karol Sienkiewicz  GRAFIKA Sebulec + Marcel Kaczmarek DŹWIĘK Natural Transformations (dzięki uprzejmości GGM) NASTĘPNY PROJEKT→

PRASA  Szum  Karol Sienkiewicz  GRAFIKA Sebulec + Marcel Kaczmarek DŹWIĘK Natural Transformations (dzięki uprzejmości GGM) NASTĘPNY PROJEKT→